Wijnen uit Abruzzo

De Abruzzo regio staat niet echt op de toeristische kaart. Gelegen ten oosten van Rome en grenzend aan de Adriatische zee vind je er vooral pittoreske bergdorpjes en drie Nationale Parken waarvan er in één de bruine beer een beschermd bestaan leidt.

En omdat er qua wijn jarenlang in Abruzzo ook naast de natuur ook maar weinig te beleven viel, heb ik deze regio zelf ook lang links laten liggen. Tot het moment dat ik op de terugweg vanuit Napels besloot om uit deze regio een paar proefflessen op te halen. Het is er echt waanzinnig mooi. Eerst zijn daar de bergen die overgaan in de groene wilde heuvels en dan is daar opeens de zee. Overweldigend.

De wijn in Abruzzo wordt gedomineerd door de inheemse montepulciano. Vooral opgepikt door grote coöperaties die er bulkwijn van maakten die voor een habbekrats in de supermarkten terecht kwamen. Dit soort coöperaties maakten het lange tijd voor kleinere kwaliteitsproducenten moeilijk om hun wijn aan de man te brengen.

Maar met de groeiende aandacht voor ambachtelijke wijnen, gemaakt door een nieuwe generatie wijnmakers, lijkt de situatie hier nu ook te kantelen. Ook in Abruzzo brengen steeds meer jonge wijnmakers kleinschalige, maar kwalitatief hoogwaardige wijnen. En dat kan ook niet anders: In mooie gebieden wordt altijd goede wijn gemaakt. Het was dus alleen een kwestie van de juiste wijn vinden.

En wat blijkt: de montepulciano druif heeft beduidend meer in zijn mars dan die ietwat vlakke, gemakkelijk drinkbare ‘plofwijn’ doet vermoeden. Als een hoog rendement niet meer de belangrijkste doelstelling is, dan krijgt hij wel degelijk geur, kleur en expressie. Daarnaast worden in Abruzzo ook steeds meer witte wijnen gemaakt van de inheemse pecorino druif: Vanwege de bescheiden opbrengst voor de coöperaties jarenlang oninteressant, maar bijzonder geschikt voor complexere pittige wijnen.

Ontdek de wijnen van de makers:

“Simone Binelli” – Azienda Agricola Ausonia

Simone Binelli werkte al zes jaar als apotheker toen hij zich realiseerde dat hij eigenlijk wijn wilde maken. Een opvallende keuze omdat niemand in zijn familie daar ook maar iets mee van doen had. Toch besloot Simone het roer om te gooien en ging in Florence wijnbouw en oenologie studeren. Eenmaal afgestudeerd besloten hij en zijn vrouw Francesca de echte sprong in het diepe te wagen en kochten ze een verwaarloosde wijngaard in Atri.

.
Na jaren van herstelwerkzaamheden aan de montepulciano en trebbiano wijngaarden, en nieuwe aanplant van een paar hectare pecorino die daar in een bodem van kalksteen en klei op de uitlopers van de Appenijnen staan, gevolgd door de bouw van een moderne duurzame kelder, konden ze in 2011 hun eerste wijn presenteren.

Werken op het land gaf het stel zo veel gevoel van verbinding met de natuur dat Simone en Francesca besloten om bio-dynamisch te gaan werken. En dat doen ze met een aanstekelijke passie. Als je met Simone door de wijngaard loopt, raak je als vanzelf ook enthousiast. Hij laat je graag de hoeveelheid wormen zien, de wijd vertakte wortelstelsels van de verschillende planten en laat je de aarde ruiken.

De naam van het domein en het etiket is geïnspireerd op de zeldzame Euchloe Ausonia vlinder, die hier ‘s zomers vrolijk door de wijngaard fladdert. Voor Simone symboliseert die vlinder de kwaliteit van het land waar hij zijn wijn maakt.

In de kelder heeft Simone dezelfde toewijding als in de wijngaard. Hij is lid van Vinnatur, een van de twee belangrijkste natuurwijn verenigingen van Italië, die onder meer streeft naar het elimineren van toegevoegde sulfiet. Simone heeft een techniek ontwikkeld van natuurlijk gisting waarbij schadelijke giststammen geen kans krijgen (de reden waarom sulfiet wordt toegevoegd).

Maar los van de techniek weet Simone vooral van de als middelmatig bekend staande trebbiano en de door coöperaties misbruikte montepulciano wijnen te maken die intrigeren, maar vooral heel erg fijn zijn om te drinken.